Bethesda’nın yeni oyunu “Indiana Jones and The Great Circle” için yayınlanan fragman, oyun dünyasında heyecan yarattı ve akıllara “Acaba bugüne kadar iyi bir Indiana Jones oyunu yapıldı mı?” sorusunu getirdi. Indy’nin maceraları, tıpkı film serisi gibi, oyun dünyasında da efsanevi bir yere sahip. Ancak, bu ikonik karakterin oyun dünyasındaki temsili, pek çok kişi için hala tartışmalı bir konu. Bu fragman, oyuncuları Indy’nin zengin evrenine tekrar dalmaya ve geçmişte yapılmış oyunları yeniden keşfetmeye teşvik ediyor.
Bethesda’nın yeni oyunu “Indiana Jones and The Great Circle” için yayınlanan fragmanı izlerken, pek çok kişi gibi, aklıma “Bugüne kadar yapılan en iyi Indy oyunu hangisi acaba?” sorusu geldi. Yıllar önce NaturalMotion tarafından yapılan ancak hiçbir zaman piyasaya sürülmeyen o oyunu hatırlıyorum. O oyunla ilgili konuştuğum kişiler, oynadıkları kısımların harika olduğunu söylemişlerdi. Gerçekten de, zamanın kumları altında kaybolmuş, bir efsane haline gelmiş bir oyun bu.
Yeni Indy’nin fragmanına tekrar baktığımda, yedi yaşındaki Indy hayranı olan beni mutlu edecek birçok şey görüyorum. Marcus Brody! Bulmacalar! Indy’nin antik dünyaya hayranlıkla daldığı anlar. Doğru yoldalar umarım. Ve umarım “X asla hedefi işaret etmez”i de unutmazlar.
Peki ya piyasaya çıkan oyunlar? Indiana Jones ile ilgili bu biraz karmaşık bir soru, çünkü Indy, 1982’de “Pitfall!” günlerinden beri oyun dünyasına yakın bir karakter. Tıpkı “Raiders of the Lost Ark”ın yaratıcılarının büyüdükleri dergilerden ve serilerden ilham alması gibi, Indy de oyunlara çok şey verdi, ama aslında doğrudan bu oyunların içinde yer almadı. Bu yüzden “Spelunky”nin en iyi Indy oyunu olduğunu söylemek cazip geliyor bana. Şapka, kırbaç, idol ve tuzaklar gibi simgeleri var. “Raiders”ın ilk on beş dakikası olmasaydı Spelunky çok farklı görünebilirdi. Ama ne kadar düşünsem de, bu durum hem Indy’ye hem de Spelunky’ye haksızlık gibi geliyor. Spelunky, “Super Mario Bros.”un “Alice Harikalar Diyarında” oyunu olması gibi, bir Indiana Jones oyunu olabilir. Her iki oyun da kendi kendine bir zenginlik yaratıyor.
Tomb Raider için de aynı şeyi söyleyebilirim. Tomb Raider’ı, antik mekanizmaları ve arkalarında tapınaklar gizleyen şelaleleri seven biri olarak, Indy’i sevdiğim aynı yerde seviyorum. Ancak Tomb Raider, Indy’nin heyecanını yeniden yakalamak için başlamış olsa da, Lara’nın kendi evine sahip olduğu andan itibaren muhtemelen değişti. Croft Malikanesi muhteşem bir yer ve Lara’ya öyle bir ışık tutuyor ki, Tomb Raider’ın etkilerinden sıyrılıp yeni bir şey haline geldiğini hissettiriyor. Ama Tomb Raider, Indiana Jones’un karakterinin sadece aksiyonda bulunmadığını tam olarak yakalıyor. Tomb Raider, Indy gibi, bir an aksiyon, bir an bulmaca çözme karışımına sahip. Daha da önemlisi, kendi başına bir şey olarak öne çıkan, Tomb Raider’ın o güzel yalnızlık anları var: dünyanın geri kalanından uzakta, zorlu bir yere sessizce keşif yapma anları. Böyle bir Indy filmi görmek isterdim.
Geçen gece bunun üzerine uyuyamayarak geçirdikten sonra, en iyi Indy oyununun aslında bir Indy oyunu olduğu sonucuna vardım. Bu, Lucasarts’ın point and click oyunu “Fate of Atlantis”.
Fate of Atlantis klasik bir oyun, bu yüzden arayışımı burada sonlandırmak belki de açık bir tercih gibi görünebilir, ama özür dilerim. Tıpkı Red Rackham’ın Hazinesi’nin – sanırım bir spoiler – maceranın başladığı Marlinspike Malikanesi’nde gizli olması gibi göz önünde gizli. Ancak Fate of Atlantis, Indiana Jones’u ilginç nedenlerle yakalıyor. Çocukken bu filmleri ilk izlediğimde – Indy’ye gerçekten daldığım zaman sanırım yedi veya sekiz yaşındaydım – bir çocuk gibi yaklaştım ki bu da, filmlerin ekranda gösterdikleriyle sınırlı olmadığı anlamına geliyor.
Indiana Jones’un dünyası hakkında saatlerce düşündüm, kayalardan kaçmadığı zamanlarda ne yaptığını hayal ettim. “Raiders”da en sevdiğim anlardan biri, kahramanın gözlükleriyle ve elinde tebeşirle kolejde olduğu sahne. “The Last Crusade”de ofis penceresinden gizlice kaçtığı anı da seviyorum. Ve Atlantis de tüm bu şeyleri kapsıyor: doğru hatırlıyorsam, açılışı kolejde geçiyor ve macera, çok sayıda dövüş ve aksiyon içerse de – farklı yollar seçebilirsiniz, sanırım – klasik Lucasarts anlarına da sahip. Indy’nin kötü adamlarla mantıklı bir şekilde konuştuğu veya kelimelerle onları şaşırttığı anlar. Şakalar. Devam eden şakalar. Saçmalık ve karakter anları.
